Malediven, terugtocht

VilaMendhoo
Maandag: 22 oktober 2018
De voorlaatste dag brengen we door op ons minuscuul droomeilandje in zee. We genieten nog van de heerlijke maaltijden en het azuur blauwe water. Al snorkelend laten we ons meedeinen met de stroming samen met ontelbare kleurrijke vissen. Je waant je in een enorm aquarium. Ik kom terecht in een school Chinese trompetvissen. Ze lijken op blacklight tl-buizen. Je hoort papegaaivissen met hun sterke kaken in de vorm van een snavel aan het koraal knabbelen. Ze hebben indrukwekkende kleurpatronen! Tussen de tentakels van de zeeanemonen wonen de schattig oranje clown visjes, bekend dankzij de film ‘finding Nemo’. In het ondiepe water zie je zwarte toppen van vinnen van de zwartpunt rif haai boven het wateroppervlak steken om zijn territorium te verdedigen. Hij waagt zich zelfs uit het water om een niets vermoedende reiger aan te vallen die even aan het dagdromen is. ’s Avonds is het tijd om onze valiezen te pakken. Morgen worden we om 15u opgepikt door het watervliegtuig.


De terugtocht
Dinsdag: 23 oktober 2018
We kunnen het niet laten om nog een laatste snorkel van een uurtje te doen. Dan is het tijd om te douchen, valiezen naar de lobby te brengen en te eten. Om 15u worden we naar een drijvend platform in zee gebracht. Wanneer het vliegtuigje met een cap. van 15 personen landt, worden valiezen in het achter ruim geplaatst. Er is een probleem. Het vliegtuig weegt te zwaar. Onze 3 valiezen blijken de misdadigers. Met een speedboot worden ze gecolloqueerd naar een ander watervliegtuig. Hopelijk gedragen ze zich en zien we ze nog terug! Het is een half uur vliegen tot Malé. Daar nemen we een vlucht met Ethiad tot Abu Dhabi in de Emiraten. In Abu Dhabi stappen we over op een ander vliegtuig naar Brussel. We hebben geluk. Het vliegtuig is half leeg, dus nemen we elk een rij met 5 vrije stoelen in de midden gang in beslag, zo kunnen we na het opstijgen ons neervlijen en slapen. De piloot heet ons welkom aan boord en meldt dat we spoedig zullen opstijgen! Dat spoedig blijkt nog al lang te duren. Er stapt een man aan boord in een lang wit kleed met om zijn hoofd een witte doek geknoopt. Ik zeg al grappend tegen Naomi, die een rij voor mij zit: ‘er vliegt nog een sjeik mee!’. Dan komt ook de veiligheidspolitie aan boord! De piloot roept ondertussen subtiel af dat er een probleem is met een passagiers en we nog even geduld moeten hebben. Een man met een aktetas wordt weggeleid door de sjeik (undercover agent??). We zijn er al niet meer zo gerust in. Ik wil Herman die een rij achter mij zit op de hoogte brengen. Hij is voor de derde maal naar de film Jurrasic World aan het kijken en wuift mij vrolijk terug. De dinosaurussen hebben hem duidelijk in hun macht. Ik richt mij dan maar terug tot Naomi. Medereizigers achter ons worden ondervraagd door de agenten. Ze willen weten hoeveel stuks handbagage de verdachte bij zich droeg. Alle aan boord gebrachte handbagage moet door de passagiers geïdentificeerd worden. In het laad ruim worden ook de valiezen nog eens gecheckt. Na meer dan een uur krijgen we plots een mededeling van de piloot dat alles in orde is en dat we gaan opstijgen. Was dit even spannend! En Herman die zei achteraf: ‘hoe? En ik weet van niks!’ Naomi en ik, wij keken eens naar elkaar, tja! In Zaventem worden we verwelkomd door een orkestje. We denken eerst dat dit is omdat we de vlucht overleefd hebben, maar dan blijkt dat de luchthaven van Zaventem 60 jaar bestaat! Hopelijk hebben jullie een beetje genoten van ons reisverhaal en wie weet tot de volgende! Met dank aan mijn echtgenoot voor al de uren werk die hij besteed heeft aan het plannen van deze mooie reis! Ook een pluim of beter een vin voor Patrick Houbrechts en Kurt Dée van de www.belgiumdivingschool.be die er door hun lessen voor gezorgd hebben dat onze dochter haar snorkelvrees overwon!